Bismillah

"Şiir bir çıkartmadır, uyuyan topraklara uyumayışlardan"
....

Hayat, karanlığın ortasında bir fırtına.
ve fırtınayaya göğüş geren ağaçlar topluluğu.

Bazıları ne denli güçlü görünürse görünsün ruhu incedir, devrilir
Bazıları direndikçe direnir,
Dünyayı değiştirebilecek güçte bir eylemle yeniden dirilir, yeniden kök salarlar hayata.

Sesiz bir ölü gibi görünse de bazıları,
tazeliği ve uyarıcı yanlarıyla doğru bir çizgiye oturur, yaşamak konusunda çok yetenekli ve çok dayanıklı olup tümüyle hiçbir şekilde yıkılmazlar.

Onlar hayatın imgeleridirler.
Onlar varoluş felsefesinin, yaratılış mucizesinin, yeniden uyanışın birer ibretlik vesikalarıdırlar.

Hepsi birer dram ve mutluluğun
Hepsi birer sevincin ve hüznün sessiz uyarıcılarıdırlar.
....

Şiir, ince bir sis perdesinin arkasından icimizin doğasına kökler sarıyor.

Eşref saati yakındır.
Yakındır elbet içimize ışık saçacak sesler.

Dingin bir yiğit gibi karşılacayacak çocuklar acıları.
Tohumlar rolleriyle buluşacak
Ne en yakındakiler
Ne de en uzaktakiler
kuşanarak kılıcını sevdanın
Giyinerek hırkasını aşkın
Var olan bir aktöre dönüşecekler
Nefreti öksüz bırakıp
Bayrağını dikecekler sevginin.

Hiçkimse ölmeyecek
....


Yüreğe dokunan
İz bırakan şiirlerden...

İçinde kokskoca bir duygu
Derinden etkileyen çağrışımlar


Tebrikle,
Saygı ile hep.

Ki
bir ağaç
benden daha güzel
sarılabilir(di) sana...

Ağaçlar
Geçmiş boylarından
Tenha tek
Tekin değil namı
Kimi
Varlar canlar tenha tek

Ağaç
Kış
Girişik dalları gecede kanaviçe

Ağaç
Bahara biriktiriyor göstermeden
Alı al moru mor
Giden gider
Kalan gider
Bu tevil görece zor


Ağacım
Dostum
Yazdım yazmadım
Çok sevdim
Bunu sana dedim

Çok saygımla.