Deniz kimilerimizin ağız yokladığı gibi kıyıları yokluyor.
Berrak sulara artık renk katmıyor dalgaların azgınlığı.
Serçelerde artık gittiler yuvalarına.
Kırlangıçların bahtı ayın mehtabına sarılışı gibi kuytuları teselli etmekte.
Güneşin sancısı mevsimleri tepti.
Yarın göktaşları kaburgasına tutunarak yağmaya başlar.
Bugünler yine aldanmadığın günlerle kıyasıya dertleşmekte.
Falı var yılların.
Ötesi mistik operaya açılan köstebek yuvaları.
Yinede ömrümüzden gün çaldırmadık.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ULAK

Var git evine gezginci.
Sert havanında kestiği bir raconu var.
Durak tanımadan götürdüğü sert vadiler.
Tornedo kadar etkileyici değil rüzgarın hışırtısı.
İmkanı varken git evine biraz dinlen.
Daha gün gecenin vadilerine satılmadı.
Gelecek karabasan.
Uykusunda bildiğinse bir tufan.
Haykırma o rüyadan yabancı.
Ilık seyirlerin ardından gelen akıldan esen tufan.
Deniz okyanusa vaftiz olmadan gel evine...
durak tanımak zorunda gezgincinin filmi.
Ulak diyorlar hikayesinde ballandırılan rüyalara tapan erkeklere.
Misyoner oğulları bunlar.
Gün ardından topluyor bu ulakları.
Erken vakit toparlan sende.
Fırtınanın ardından gelen yeni bir kovid dalgası.
Aşktan üstün ne varsa oda oradan feryatla uzaklaşacak.
Ulak ruhlu yabancı özledim seni.