Bilki yalnızlık kula kaderin hediyesi
Her fani ile yola çıkılmıyor Azize’m
Senin yargılamaksa cümlesinin gayesi
Söylediğin sözlere bakılmıyor Azize’m

İhtirasa bürünen fitneden kaftan giyen
İsa’ya büyücüsün Resül’e çoban diyen
Dedi kodu yaparak kardeş etinden yiyen
İnsan denen mahlukat çekilmiyor Azize’m

Geçip de bir kenara uzaktan eyle nazar
Kimi oyunlar kurar kimi oyunlar bozar
Zalime munhasırdır dünya denilen pazar
İyi olanlar orda çekilmiyor Azize’m

Malı mülkü yok diye hep hakir görülen var
Hakkı konuşur diye yurdundan sürülen var
Suçsuz günahsız yere çarmıha gerilen var
Zalimlerin bileği bükülmüyor Azize’m

Düştüğünde anlarsın söylediğim her sözü
Zaman ile tanırsın fani denilen yozu
Dilli ayrı laf eder başkaca bakar gözü
Neslini kınamaktan sıkılmıyor Azize’m

Mehmet Kılıçel
Soğukdoğulu


Dost kalemlerden inciler müteşekirim katkı, yorum ve beğenide bulunan herkese

Gidicidir dünyada gelip geçen her fâni
Ölüm peşimizdedir belki olacak ani
Yüzlerce yıl yaşayan Nuh Nebi nerde hani
Bu dünyaya hiç kazık çakılmıyor Azize’m...
Şükrü Atay (Türkmenoğlu)

Bu ne güzel tespitler beşer elbet şaşacak.
Bir arpa boyu gidip sanır dağlar aşacak.
Beleş bulunca malı var mı sa’ye koşacak.
Kul hakkını soğurup umursamaz Aziz’im...Neneh