2
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
684
Okunma
Su, kelimenin çatlağına sızar
húvel lüzum eder
ve deriye değmeden akar
yazmazsam iki türlü susuyorum
birinde,
su içince kendime gelmişim
insan beni yanıltmadı
küskün parmaklarıyla eşsiz
yollar gelişigüzel yapılmış
kaybolmak
nesneyi unutmuş gibi uyur
biri geldi
kapıyı açmadan esnedim
gecenin tekin olmayan gücünü
böyle ağzımı açarak korkutmak
çocukça bir düşünüş galiba
su kokan sevgilim
ara sıra susuzluk konuşur
onu çok göresim var
yazık, hava düşüncesizce puslu
severken
hava akımlarına güvendim
biri şiir dilekçedir diyor
ironiden kar yağışı çıkarmak
osmoz kanununa tabi
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz