Belli ki tıpkısını ciğerini meraktan sökercesine
eleştiriye uyarladınız
Ben beni ne halde tanıdımsa sizde
bendeki kalbe akıl kurcaladınız
Siz bendeki deftere ne zaman baktınız ki aklımı
çelimsizlikle duydunuz
Siz bana ne zaman ehemmiyeti uygarlıkta bir şair
tövbesine ilişikte indirdiniz ki
Kalbimi tökezler sandınız
Aslalara hiç yutkunmadınız!
Siz bana hiç inanmadınız, kalbimden şuracıkta
dokunaklıyken güvenimde
Siz maziye bir yay atıp balık gibi süzüldünüz
Ardından nakaratlara hürmet yağdıran bir ben!
Siz bana zaman resmiyetinde egoizm çıbanını
çizdirdiniz
Ben nasıl ki sadece yayı taşıyandım
Siz bana şuracıkta akıldan bir asa indirdiniz
Simsiyah mantıkta
Ecelime sitem yağdıran bir tek beni yargıladınız
Siz bana kötümser bir kalp bağışladınız
Arkasından uykuya daldınız
O şanstan da yoksundunuz
Teselliden ötede yaşlanan bir süvari şakasına bir siz
aldandınız
Ya ben size ne kadar güldüm
Ne kadar Carmen destanında buyruğunuza dövündüm
Siz bana sadakat kırbacında sanat teslimiyetini
yaşattınız!