Her başımı yastığa koyduğumda
Yalnızlığın adını yazdım
Yalvardım tanrıya düşlerimde görmek için
Hayat benim için yeni başladı derken
Umut denilen o şeyi de gömdüm mezara
Sadece beklemeyi seçtim
Hayatın acımasız çemberi ortasında

Yalnızlığın adını yazarken
Uçurumdan düştüm, izleri vardı yüreğimde
Düşmeden önce seni gördüm
Uzattım ellerimi tutarsın diye
Boşta bıraktın ellerimi
Gözlerimi açamadım düşerken

Bunca zaman bütün acılı şarkıların
Hazin,yıkılan sevdaların
Ayrılıkların hesabı benden soruldu
Her çiçeğe bir gözyaşı
Kısa ömürlü her kelebeğe bir ağıt yaktım
Adını yazarken yalnızlığın
Bana da her akşam bir kadeh düştü

Bir başıma soğuk odamda
Sigaramın dumanında sülietini çizdim
Rüzgarını hissettim soğuk ölümün
Gözlerimi kapatıp ağladım geceler boyu
Her gün doğan güneşi
Islak gözlerle karşıladım

Yalnızlığın adını yazarken duvarlara
Sessiz bir gecede bıraktım hayallerimi
Duygularımı döktüm cümlelere
Seni,herşeyi anlattım mısralarıma
Her şeyin boş olduğunu görünce acıyı tattım
Elimde tuttuğum sevinç vardı
O da seninle kayboldu gitti

🐋🐋🐋🐋