Ne zaman umrumda ne mekan benim
Söğüt gölgesinde yaşıyorum ben
Güllerle çevrili bakın dört yanım
Söğüt gölgesinde yaşıyorum ben

Serçeler uçuşur durur dallarda
Karıncalar sessiz yürür dallarda
Sararır yapraklar kurur dallarda
Söğüt gölgesinde yaşıyorum ben

Elimde sessizlik koynumda huzur
Dilimde dua var yanımda Hızır
Dünyadan göçmeye her daim hazır
Söğüt gölgesinde yaşıyorum ben

Güneş yaksa ateş olsa ne çıkar
Bir yanım çimenlik bir yanım pınar
Gözlerim ufukta bir hayal arar
Söğüt gölgesinde yaşıyorum ben

Yapraklar örtümdür dallar pencere
Başımda bülbüller öter her gece
Ben türküyüm beni söyler her hece
Söğüt gölgesinde yaşıyorum ben

Eser ılık rüzgar uçar başımdan
Kuşlar nasiplenir benim aşımdan
Yaşlanırım kimse sormaz yaşımdan
Söğüt gölgesinde yaşıyorum ben