Hangi bahçe gül açsa, açmayana kaçarım.
Bir mevsimi beklerim baharında âlemin.
Ben çiçekten çiçeğe, arı gibi uçarım,
Bir mevsimi beklerim baharında âlemin.

Toz olmuşken kaskatı kilden ağır tepeler,
Ağır gelir insana bir gramlık küpeler.
Yaz gibi görünse de hayaldeki öteler,
Bir mevsimi beklerim baharında âlemin.

Ne tez gelsin diyerek iç çekerim geceden,
Ağıt yakıp ağlarım yüce boydan, yüceden.
Gönül aşktan yanadır, bahsetmiyor eceden,
Bir mevsimi beklerim baharında âlemin.

Her dumanlı tepeyi dağ mı sandın, Beyoğlu?
Her yürüyen canlıyı sağ mı sandın, Beyoğlu?
Bülbül konan çalıyı bağ mı sandın, Beyoğlu?
Bir mevsimi beklerim baharında âlemin.

Taştan taşa çarparak akıp durur dereler,
Kıstas koyar her şeye garip garip töreler.
Aslını geçer oldu maldan çıkan fireler,
Bir mevsimi beklerim baharında âlemin.

Âşık Çınar, bilmem ki nerede gizli bahar?
Hani kayboldu, nerde, esmiyor artık rüzgâr?
Fecirlerden ötede yeni doğan fecir var,
Bir mevsimi beklerim baharında âlemin.