Dünyayı merhale merhale yaratmış Rabbimiz
Biz aslında Dünya’nın hiçbir şeyine sahip değiliz
Neyimiz irademiz dahilinde hareket eder
Kendimiz için neyi feda edebiliyoruz ki seferber

Ey çocukluktan gençliğe, yaşlılığa evirilen insan
Aklını kullanan, Yaratıcısına edebilir mi isyan
Görüyorsun, hayat oyundan eğlenceden ibarettir
Bu oyunların bizden öncekilerden kaldığı sabittir

Hangi nimetlerle donatıldığımızın farkında mıyız
Niye hep eğri büğrüdür, bizim çizgimiz
Robotlar bile görevlerini eksiksiz yaparken
Biz beynimizi kullanmanın hangi noktasındayız

Ne zaman keşfedebileceğiz ki kendimizi
Biz keşfetmezsek, kim gelip keşfedebilir bizi
Kendi kapasitemizi gerçekleştiremezsek
Nasıl geride bırakabiliriz, doğru bir izi

Sen ki eşrefi mahlukatsın, mükemmel yaratık
Beynini bile henüz keşfedememiş insanlık
Haşa! Kim senin benzerini yapabilir ki
Kendine gel insanoğlu, fazladır bu kadar saflık

Problemlerin çözümünü hep kendinde ara
Beynini iyi kullan, olma asla fukara
Görevini, sorumluluğunu yerine getirirsen
Dünyada da Ahirette de düşmezsin asla dara

Ömür trenin istasyona sürekli yaklaşmakta
Aklın, nefsin ile daima savaşmakta
Galebe çalarsa aklın, azgın nefisine
O zaman, gerçek insanlığın ortaya çıkmakta

İnsana verilen vade, her saniye tükenmekte
Kimi alemi ervaha gelirken kimi berzaha gitmekte
Dünyanın çarkı hep böyle devam eder
Kimi beyninde yara alıp gider, kimi de yürekte

Yüz yıl yaşasan da misafirsin ey insan
Nice gelip giden insanları, kabileleri an
Düşün, taşın, hayatını sorgulayarak yaşa
Akıp giderken, seni hiç dinledi mi zaman

Gördün işte ömür takviminin yaprağı bir bir bitti
Bak, senin yerine başka jenerasyonlar geldi
Dünya var olduğundan beri devam eder bu kaide
Zaten, asılda bunu emrediyor bize gerçek akide

09.01.2022-Ankara