Dur yolcu;yolunu,gözleyen mi var
Nedir bu heyecan,ne bu telaşın
Yoksa uzaklarda,özleyen mi var
Hasret sırdaşındır,teselli aş’ın

Saatler hükmünü,çoktan yitirdi
Geceler koynunda,hasret yatırdı
Seni de beni de,bu dert bitirdi
Bir nefes soluklan,düş’ünü düşün

Yürüdükçe gölgen,ardından gelir
Gün yükselir gölgen,sıfırda kalır
İçini deli bir,yalnızlık alır
Çaresiz bir yana,devrilir kaşın

Dağlar ümit çalar,nefes tutulur
Alnına çizgiler,eğri çatılır
Kahır uykusuna,böyle yatılır
İki yanağını,yoklarken yaş’ın

Yol boyu leylâklar halini süzer
Kör Baykuş tepende,iştahla gezer
Sanki yüreğini,silindir ezer
Kapıdan kapıya,geçmektir işin

Gözünden hayâli,Karayel bozar
Felek harıl harıl,ayrılık yazar
Damardan damara,bir sızı sızar
Zannedersin senden,uzakta başın

Gölgen küçüldükçe gözlerin durur
Kalbine hicrânın,kıskacı vurur
Nefesler tıkanır,boğazın kurur
Omuzlar üstünde,giderken n’aşın

Gözleyen bellidir,gözlenen ziyân
Ayaksız yürürsün,havada yayan
Biri çıkar seni,parmakla sayan
Göçebe kuşlardır,vefâlı eşin

Yolların nihayet ermiştir sona
Ve lakin bekleyen,değildir Suna
Hasretle vuslatın,bir gelir sana
Ömür sermayesi, ödenir peşin

Üstünü örterken,seni özleyen
Sahte yağmurlara,düşer sızlayan
Hey Makberî seni,senden gözleyen
Sana söyler artık,bitti yokuşun

Makberî – Ahmet Akkoyun…………………………19/08/2008…………………00:03……………………İst

Hücre

Gözlerimden riyâ’nın,hücresini fırçala
Gölgem ayakta kalsın,gölgesini parçala

Makberî