Fırtına kopar yüreğimin gam telinden

Fısıltılar duyulur karanlık karanlık

Sonra sıkıştırır düşlerin seni en düşsel sevişmelerde



Ne yaparım ne ederim herkes mi eldir bana

Herkes mi piç

Herkes mi öksüz



Ölümler yetişir, hıçkırık sesli ölümler

Ölü toprağı atılır sussunlar diye



Geçmişime sövün çığlık çığlığa

Söz acımayacak

Kanatın her bir zerremi söz ağlamayacak

Düşürün gözünüzden beni uçumrumlarınıza



Satılığa çıkardım geleceğimi nasıl olsa



Sonra bir el uzansın

Tutsun yakamdan gözlerimin bebekkerine baksın

Öldürsün onları bebek katili olsun

Yırtsın yakamı tükürsün yüzüme

Ben hayal bile edemezken saflığı

En melek dokunuşunu yapsın bana



Çıkmaz sokakların tembel Tanrısı

Hâlâ var mı gücün almaya beni

Var mı hâlâ kutsal evlerin günahlarımı saklamaya

Var mı inancın avuçlarımı açtırmaya



Vajinalara saplı kalsın tüm günahlarımız

Her gün işesinler üstlerine

Müneccim görünüşlü görüş açısı dar ayağı takılıp yere düşenler!

Ses verin

El verin

Kalp verin

Ama günahınızı bile vermeyin sefil hayatınıza!