İnancın bekası.
Yalnızlığınsa tebaası.
Sessizlik ve zimmetli olduğum acı yüklü ıssızlık ki…
Müşfik olan matemim,
Hayal gücümden aldığım mutluluk
Zorba gölgeler kaykıldıkça yerin dibine
Sürüklenen kordan heceler kordan varlığım.
Kem gözlü kadın
Cinsi belli olmayan adam
Haşmetli bir isyan ve insan
Lakin lütuf edilmişti her birimize bu yaşam
Ve onuru ile yaşamak
Devasa bir çukur olsa bile saklı cehennemde
Cenneti yaşamak ve yaşatmak değil miydi bizden istenen?

Kalifiye gölgeler
Rengi yok ölümün.
Küçümen öykülerinde zikredilen
Sancılı olsa ne ki evren?
Şerh düştükten
Sonra bir kez umuda ve sevgiye?
İnancın bakiyesi
Bakaya kalan ne çok yalan
Çürük raporu verilmişken
Nihayetinde şeytana
Azığa almaksa ömrü
Azan nefsi büyüten de büyüten isyan.

Göğün kayrası
İçimdeki mahzen
Küçülmedim ben asla küçülmedim
Boynum sadece Allah katında kıldan çok ince.

Muhbir sözcükler
Yatıya kalan keder ve ömür
Yüklendiğimden de fazlası beklemede.
Bir izdihamsa ömrün yitimi
Bir heceden ötesi yoktu öncesinde:
Aşk hırpalanan
Yalnızlıksa kiminin kan kustuğu
Şerrine lanet okuduğum gölgenin
Nazenin yüreğim daha nasıl alır içine bunca hüznü?
Sevmekle iştigal bir ömür
Sevecen ritmi rüyaların nereye saklandı?
Arzı endam edendi madem acı ve hüsran
Kayda değer kimdi en çok sebepsiz seven?