Sevgili arkadaşım,
Hasan Hüseyin,
Bugün ki “günaydın” mesajımda,
Gönderdiğim,
Taş yapı, ahşap, iki katlı
Ev resminin altına
“Yuvanız mutluluk koksun” !!!
yazmıştım.
Mesajıma şöyle yanıt vermiş...
Sevgili arkadaşım ;
Ben, hiç kokan mutluluğa rastlamadım.
Fotoğraf, çok güzel ama,
İçinde, sen bir gece bile kalmazsın.
Yıkılacak diye....
Acaba, ahırdan gelen koku mu?
Mutluluk kokusu...
Sen, şu mutluluk kokusunu,
Bir şiirde yazar mısın? Nasıf !!
İşin kolayına kaçmadan,
Nasıl da kokuyor?
Şu mutluluk denilen koku...
Aşağıdan yukarı
Duvarların yarıklarından sızarak
Ve burnunun direklerini sızlatarak,
Ve çocukluğumu anımsatarak.
Gülümseyerek,
İç çekerek
Ve özleyerek sana bakışı
Sarı ineğin
Ahhhh çocukluğum ahhh gibi
Anlatayım,
Sevgili dostum sana;
Bir yuvada mutluluk nasıl kokar,
ya da
Mutluluk kokan yuvaları...
Tarif edeyim...
Uzunca yaz günlerinde,
Oyunlara doymazdık.
Çocuktuk,
Oyuna açtı kalbimiz.
Akşamlar geç olurdu.
Akşam olunca,
böce-börtüler, kuşlar
Yuvasına gelir
Babalar da...
Bizim babamız gelmezdi.
Babamız gelemezdi.
Akşam olunca,
Babaları evlerine gelen çocukların,
Yuvaları mutluluk kokar...
Toprak örtülü
Saçakları kayrak
Köy evlerinin
Dam üstlerinde
Okurken Kemalettin Tuğcu’yu
O güzel cıvıltılarıyla
Dans eden kırlangıçları
İzlerken
Yüreğinin ferahlığı
Atmosfere ulaşır
Papatyanın güzelliği
Yüreği güzelleştirir
Yüreği atmosferi delen
Çocukların yuvaları
Mutluluk kokar
Baba evin direği
Ana sıcacık yüreği
Sıkıntıları aşmada
Zorlu anlarınızda
O dirençli yürek yanınızda
Ve sarmaşık gibi
Şefkatiyle
Kucaklıyorsa ana
Başımızı sokabileceğiniz
Bir eviniz var ise analı
Tütüyorsa ocakta çorbası
O analı yuvalar
Mutluluk kokar
Eskilerde olduğu gibi,
Anamın babamın zamanından
Sıcacık tarhana çorbasının
Ve bulgur aşının başında
Sıkılı yumrukla kırılmış
Bir baş acı soğanın eşliğinde
Ve yer yaygısı üstünde
Tüm aile çoluk-çocuk
Altı, yedi, sekiz
Bilemedin dokuz kişi birlikte
Ebe, dede, hala, teyze, amca, dayı
Tek bir sofranın başında
Tek bir çanaktan
Çorbayı içmenin
Bulgur aşını yemenin
Tadıdır
O yuvada kokan mutluluk
Sabah ezanlarıyla kalkarak
Taşlı, tozlu, topraklı yollarda
Fener eşliğinde
Küfelere doldurulup
Tek tek şişlere dizilen
Tütünün acı kokusudur
O yuvada kokan mutluluğunuz
Sağlığınız yerindeyse,
Ve bir de varsa
Başını sokacak bir eviniz
Sizi idare edecek bir de işiniz
Ele güne muhtaç da değilsen
Dudaklarındaki ıslıklara
Eşlik ediyorsa türkülerin
Türkülerin yanıklığında, sözlerindedir
O yuvada kokan mutluluk
Erinmiyorsan hiçbir işine
Yakıyorsa burun direklerini
Damdaki tezek kokuları
Ve sütün, yoğurdun üstündeki
El gibi yağlı kaynakların tadı
Sesleniyor ahırdan Sarıkız
Gıdaklıyorsa kümesteki Çilli kız
Çıngıraklarını
Sallaya sallaya geliyorsa
Ak sakallı keçilerin
Emeğinin kokusudur
O yuvada kokan mutluluk
Seviyorsan çoluk çocuk demeden
Kadın,erkek, yaşlı, genç, ergen,
Etrafındaki tüm insanları
Dilinde dolaşıyorsa sevgi sözcükleri
Okşuyorsa elin bir yetimin başını
Ortak oluyorsan gözyaşlarına
Darda kalanın
O gözler o yuvada mutluluk kokar
Kışın karasında akardı
Toprak örtü evimizin üstü
Çıkar tepesine damın
Yuvarlak silindir taşla
Yuvarlardık
Kar depreşirdi
Çıkar tepesine damın
Tahta küreğeçle kürürdük
Sobamız gürül gürül
Üstünde çayımız şeytan kekiği
Pembe çiçekli
Yufkamız da var, kel peynirimiz de
Kızartır yufkaları
Sobanın üzerinde
Sürerdik yağları
Ekerdik kel peynirleri
Sobamızın sıcaklığında
Yuvamız mutluluk kokardı
İç rahatlığıyla gidiyorsan işine
Sevgiyle gönderiyorsan yolculuğuna
Ve akşam olunca
Sevgiyle dokunursa sana
Yareninin gözleri
Bahar şenliğiyle
Açılıyorsa kapıların
Dökülüyorsa senin yoluna
Bal kovanından çıkma sözcükler
O ev işte
Tarif ettiğim gibi
Çatısında kiremitleri kırık
Duvarları olmuş yarık yarık
Tahta kapıları aralıklı
Mutluluk kokan yuvalardandır