Baharda nadide çiçekler ile;
Birlikte uyanır, açar Romanlar;
Hıdrellez gecesi su kenarında;
Türlü türlü hüner saçar Romanlar.

Geçmişe takılıp düşünmez dünü;
Yarına bağlanıp, çevirmez yönü;
Sadece bu anı, yaşar bu günü;
Kalsa da cebinden naçar Romanlar.

Dert, kasavet bilmez; her an pür neşe;
Yardımsever, bakmaz üç ile beşe;
Düğünde, dernekte boş durmaz şişe;
İçince coşkudan uçar Romanlar.

Ayılana gazoz, bayılan limon;
Takviyesi yapar daima garson;
Eğlenceden geçmez, alsa tirilyon;
İçkiyi su gibi içer Romanlar.

Sevda gönüllüdür, gacısı, eri;
Vazgeçmez aşkından verse de seri;
Vatan, millet, bayrak, obası, yeri;
Uğrunda canından geçer Romanlar.

Gacılar salınıp, göbek atarken;
Barolar türküye nağme katarken;
Cüzdanda sipali cepte yatarken;
Yüz metre geriden seçer Romanlar.

Sanatkar olurlar, daha doğunca;
Coşarlar bir kamil zümre bulunca;
Mecliste demlenip, pilot olunca;
Bulutlar üstüne göçer Romanlar.

Gönül mızrabıyla diktiklerini;
Sanat aşkı ile çektiklerini;
Bir ömür boyunca ektiklerini;
Düğünde, dernekte biçer Romanlar.

Osman Bölükbaşı Dara