Kalbim adını haykırıyor

Göz yaşlarım suluyor çiçeklerini

Kulaklarım işitiyor bağırışlarını

Dudaklarım kıpırdayamıyor

Adını zikredemiyor

Kilit vurulmuş dudaklarıma

Suskunluğum hüzün dolu yüreğimdendir

İsyanım sevmeyişine değil

Sevgimi kahkaha tufanına tutarak zikretmendir

Değersizliğimi yüzüme vuruşun

Saçlarımdan tutup yere vurmanla eş değer

Kelimelerinin şiddetine mâruz kalmamı göz ardı etmen

Bıçağı gönlüme saplaman ile eş değer

Bu kalp, içerisinde seni barındırmaya devam etmeyecek

Sen, sevmeyi yanlış anlamışsın

Sevgi yaralamazdı, sevgi yileştirirdi

Koca bir hiç oluşumu, bu gece iliklerime kadar hissettim

9 ay bir hiç olmak için beklemişim

Bu dünya bana zindan imiş, bu gece anladım

Ben senin sevgisizliğin ile savaşamam

Yenildim, bu sefer çok sert düştüm yere

Kanayan dizlerim değil, garip yüreğimdir

Bu gece, sözlerinin arasında kaybolup göğe karışmak isterdim

Ben, imkansızlığın içerisine doğmuşum

Gözlerimin kahvesi, toprağıma karıştığı gün

Soldurduğun çiçeklerimi, baş ucuma ek

Suyunu benden alacaktır

Yokluğum gönlüne dert olduğu gün, çiçeğimi sulamaya gel

Ben de kuraklık başlayacaktır, suyunu senden alsın

Değersizce tükettiğim ömrüm, boğazında yumru olsun