Sukütun ölüme varlığından bir neden
Arkadaş olur mezarlara yükü senden
Hilmi alan kaybolurken
İlmi altın olan
bir kağıd bir kalem ile
Vâr ki ölüme seyâhat

Mim duvarında
akl ile sen varsın
Güneşe esması rutubetli
Genzinden cemâlini yakan
Sönük bir dermandır
Uç kibirsiz bir ufka gebe
Var ki ölüme seyâhat

Huzur ile sokulmak için
Unufak
rüzgara eğilmek için
fer edilen gözlerimden
Yâş inmiyor artık
Cevâzı yarin olan
Vaveylâ sür/elimden
Evlat kokusu bindir gece
Üstünde yürüyüş
Edilen bir dünya
Var ki ölüme seyahat

Kişneyen kışım
Bir mavi turnaya
Beni de yaz bir kalem ve kağıtla
Mum yâr ile gülerken
Öksüren dilim
Var ki ölüme seyâhat...

Ikrâmında tââm varken
Hâkikatin içinde
Bir tütün düşse içime
ölüme seyahâtim...

Ol’mak için
Ölmek gerekir
kuşlara haritadır
Bu yazım
Nabzımı koklayan
Var ki Ölüme seyahatim..
Gezgin imgeler