Ne mükemmel ne güzel seni yaratmış Mevlam
Herkes gibi ben de doyamam sonsuz bile yaşasam

Derin vadilerini mi, yüksek dağlarını mı desem
Bilmem sınırsız çiçeklerinden hangisini beğensem

Akar ya derelerin, durmadan şırıl şırıl
Her zerren, her miskalin hepsi de pırıl pırıl

İlkbaharda süslenirsin güzel gelinler gibi
Kayıtsız kalamaz sana, asla hiçbir çelebi

Sonuz sayıda canlılar beslenir o güzellim bağrında
Herkese unutulmaz anılar yaşatırsın kendi çağında

Kimi canlı uçar, kimi sürünür, kimi de yürür
Bazıları öter, bazıları konuşur, bazıları da ürür

Boş değildir hiçbiri, her birinin var görevi
Her canlı sorumludur, eksik olmaz ödevi

Biri çiçek döllerken, biri çiçekten bal yapar
Bazıları dostluklar için birbirine göz kırpar

Her çiçek, her ağaç ayrı nimetler verir
Kimi dimdik dururken, kimi yere serilir

Güneş her gün ısıtır, usanmadan, bıkmadan
Kim görebilir ki olanları, öyle basit sıradan

Rengârenk olan her taraf gözleri kamaştırır
İnsanları en vahşi hayvanlarla bile barıştırır

Koyu yeşil, mavi renkler, hepsi de yaza ait
“Güzelliği del eder” fikri, her insanda sabit

Güneş başka bu mevsimde, gökyüzü masmavi
Düşüncelerin ekseriyeti, bu mevsimde semavi

Tamamen bu mevsimdedir tarif edilen cennet
Her tarafı birer hikmet, her tarafı birer nimet

Doyamaz insanoğlu, bu güzellim mevsime
Beğenmeyen insanlar gider hep cehenneme

Akıllı olan insan, tartışmaz bu manzarayı
Doğayı sevmeyenler, zaten sevmez sarayı

Anlatmakla bitirilmez ki yaz mevsimi
Güzelliği ile mest eder, deler geçer sinemi

Yeryüzünün gerçek sanatıdır sonbahar
Buradaki sanatı göremeyen, sanatı nerde arar

Yemyeşilken yapraklar, renkten renge bürünür
Nakış nakış işlenen ağaçlar, kilim gibi görünür

Dökülmüşse yapraklar halı serilmişçesine yere
Bil ki birçok sanatlar, kalır başka sefere

Dünyayı tertemiz yapar tatlı yağan yağmurlar
Topraklardan fışkırır güzelim berrak sular

Bazı canlılar göç eder, bazısı yer altına çekilir
Böylece her canlı mahluk, mecrasına evrilir

Dağların zirvesini sararsa koyu bir sis
Kışa ramak kaldı diye yapılabilir bahis

Beyaz kefen giyerse dağlar, taşlar, ovalar
Bil ki artık doğada çetin, sert bir kış başlar

Her yıl tekrarlanadurur bu güzellik şöleni
Her gün bir şeyler eksiltip yaşlandırıverir beni

Sabri derki; ben Dünya’ya, Dünya da bana aşık
Öyle girift ki ilişkimiz, zihnim karmakarışık

07.12.2021-Bingöl