0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
714
Okunma
AĞAÇ SADALYE
Öğrenciydik Göl Öğretmen’de,
Oturuyorduk köyde bir evde,
Akşamları derslerin bitiminde,
Hemen dönüyorduk evimize.
Dersten çıktık hava serince,
Eve gidiyoruz yol boyunca,
Kıyıda gördük bir sandalye,
Kaldırıp atmışlardı belki de.
Havalar biraz da pusluydu,
Etrafta kimsecikler yoktu,
Niyetlendim biraz, ne yalan
Durdum, ya olursa bir gören.
Toplayıp biraz cesaretimi,
Alabilseydik o sandalyeyi,
Yok ben onu yapamazdım,
Birisinin malını alamazdım.
Vardı iyi kötü bir masamız,
Olsaydı bir de sandalyemiz,
Ne güzel olacaktı bir bilseniz,
Yarım kaldı şimdi hevesimiz.
Aradan nice yıllar geçse de,
Görsem, bir ağaç sandalye,
Dönerim hemen o günlere,
Çocukluğumdaki hayallere.
Öğretmen Salih KOÇ
6 Aralık 2016 - Paşabahçe-İst.
5.0
100% (1)
