KUBİLAY’I HATIRLAMAK

Yıl bin dokuz yüz otuz,
Yirmi üç aralık,
Tam da günlerin;
Uzamaya başladığı bir an.
Doğadan armağan,
‘’Daha çok aydınlan, ey insan’’
Diye seslendiği an.
Acı bir haber gelir,
İzmir Menemen’den…
Her şeyimiz;
Cumhuriyetimiz!
Daha okul çağındaki,
Bir çocuk kadar henüz…
Kurtuluş Savaşı’yla
Biz, sadece işgalcileri yenmişiz!
Cehaletle sürerken savaşımız,
Dört bir yandan gelen,
Sözde din adına bir grup sapkın,
Menemen’de isyan başlatmakta,
Yedek subay öğretmen,
Mustafa Fehmi Kubilay,
Arkadaşlarıyla şehit olmakta
Ve sokaklarda,
‘’Şeriat isteriz!’’ diyerek
Dolaşmakta, bağırmakta
Ve İzmir Menemen’den,
Cumhuriyete meydan okunmakta!
Olay malum bastırılır,
Sorumlular meydanda asılır,
Her dönem de ayak bağımız;
İsyancılar!
Bunlarla her daim,
Sürmeli mücadelemiz!
Cumhuriyet şehidimiz,
Mustafa Fehmi Kubilay,
Seni unutmadık!
Hiç birimiz.
Salih KOÇ