ENİŞTEN

Anadolu’nun,
Ücra da sayılmaz,
Bir kasabasında,
Hali vakti yerinde,
Mektepli bir delikanlı!
Boydan uzunca,
Endamlı, alımlı mı alımlı
Güzel bir kıza vurulunca,
Karışır eli ayağına…

Bugün ertesi gün derken,
Su gibi akıp geçer zaman,
Delikanlı açılamaz bir türlü…
Dedim ya; delikanlı varlıklı,
Açar bir orta halli dükkân,
Bayan meraklı, alışırsa ayağı,
Kalabilirlerse baş başa,
Fırsat doğar belki ilanı aşka…

Saçlar taralı ve bakımlı,
Üstte takım elbise lüksünden.
Koku da en pahalısından,
Yine beklerken bir umutla,
Karşıdan görülür bir araba
Acı bir frenle durur yanında.
Beklediği iner arabadan,
Delikanlıda başlar bir heyecan,
İçine de bir kurt düşer,
Sorar tereddütle hemen!
’’ Kimdi o, arabayı süren ’’
Bayan der; ’’ ENİŞTEN ’’…

Delikanlının nutku tutulur,
Dizlerinin bağı çözülür,
Oracıkta kala kalır.
Ayıp olmasın diyerek,
İçeriye buyur eder,
Açılamadan sevdiği birine,
Aşkının hikâyesi hazinle
Başlamadan oracıkta biter...
Salih KOÇ
Mayıs 2017 / İstanbul