Bir akşam acılarla ayrılık kapımı çaldı
Vurdum kendimi gurbetin sokaklarına.
Bin parçaya bölündü mavi hayallerim
Küskün ayrıldım, yağmur yağan sokaklarımdan
Vatan benden kopmuştu artık, ben ondan değil.
Bir deli rüzgara kapılıp, savurdum anılarımı
Dizelerim gurbet koktu...

Oysa veda etmekle bitirmemiştim umutlarımı
Gülmeyen gözlerim,sızlayan kalbim terketmedi
Hep birlikte koştuk gurbet sokaklarında
Tüm denizleri yükleyerek gözlerime.
Sevenler- sevilenler nerede kalmıştı ...
Her akşam keder perdelerimi karanlığa çekmiştim.

Şimdi gecem- gündüzüm sağnak sağnak
Sonbahar sokaklarımda sensiz ağlayarak
Her gelen - geçene seni sorurdum, tanımasalarda.
Özlemlerim raylar gibi uzayıp giderken
Bazen yığılıp kaldırım taşlarına, göz yaşımı döktüm.
Hangi evreni kurdumsa; sen çıkmadın usumdan
Paslı bıçaklar vurdu yüreğime yokluğun.

Her köşede sen çıkarsın karşıma diye
Deliler gibi koşardım gurbet sokaklarında.
Dinmezdi gözlerimin yağmurları...
Gurbetin sokaklarında
Beni tanıyan yoktu.
Oysa ben dost yüzler arıyordum
Sıcacık eller, acılar içinde .


Aygün Deniz 3.12.2021