Bir sahne dolusu anlatımdan
Ön koltuktan izlenceye ne düşerse
Ampirik bir kucaklaşmanın
Fevkalade yazık ettiğidir
O kadar yoksundur ki anlamak
Güne teğellenen alışkanlığın sökülünce
Yüz eksilten anıları veya
Meşhur algoritmalar makûs talihi
Sürükler peşi sıra
Robot değilimden insan mıyım sorusu
Türemiş olsaydı da bilemezdik
İzdüşümü yoktur varlığın
Misal ben hiç mor bir güvercin olmadım
Şurası kesindir ki
Dilimin sürçmesiyle
Özlemin sürüklediği yağış koşullarında
Bu kadar güzel melemedim
İhtiyaçlı kelimelerden
O haykırışla emzikli şiirlerim gelişti
Karar veremiyor tıbbiye
Otlayan biri varsa
Geviş getirmese bile biri midir?
Seni düşününce rastgele yanar aklım
Bal rengi konuşur
Harlı ateşe tutkun
Ufak kül rengi şeyler
Bunca sis
Elimi havaya kaldırınca
Bal renginden gözlerini
Arıdan son bakışını türetmez
İnsan eksildikçe
Taşa takılmayan ayağına
Sorgusuz sualsiz içlenir
Yoksa
Kendini kendinden doğuran
O garip an kimdir ki?
Yüzünde gezinen ellerimle
Ben ne de olsa
Tükenmiş gün ışığı kadarım
O nedenle bir gün parlarsam senden bilirim
Sana ait ve benim
Bir mor güvercini olamayacağım
Şeyleri bir isimle çağırmak
Masanda bir cümle unutmuşsun demekle
Daima ağlayan duvarlardaki
Evde yokum hissi
Maziden bahseden şarkıların izinde
Gidiyorum, doğrusu gitmeliyim