Uzakları yakın ettin uzun saçlarınla,
Yüreğinde çocuk sevgisi vardı,
Gözlerinde BARIŞ...
Hep seni kıskandılar,
Sen aldırmadın,
Uzun saçların gibi engindi düşlerin,
Kısacık ömrüne sığdırdın dünyayı,
Kollarında"KOL DÜĞMELERİ " vardı,
Yollarında "DAĞLAR DAĞLAR"...


Sırası mıydı gitmenin ansızın,
Açılacak yepyeni sayfalar varken,
Çekik gözlüler de ağlıyor şimdi bizimle,
Herşeye geçti de sözün,
Tekleyen yüreğine geçmedi nazın,
Çok erken bıraktın bizi yarı yolda,
Daha yaşamı,
sevgiyi yeni tanırken...
Bizi alıştırdın gülüşüne,
Hızlı hızlı konuşmana...
Yenilikleri hep sen getirdin dış dünyadan,
Sen de gördük çağdaşlığı, tevazuyu,
Uzun saçlarına aklar düşsede zamanla,
Hala çocuktuk karşında,
Ve büyümeye direniyorduk...


Şampiyon yaptın küçücük çocukları,
Kırk puanla,
büyüklere inat...
Paylaşmayı öğrettin ve de sevgiyi,
Giderken;
Bizlerden de birşeyler götürdün,
Seni anlatmak başkalarına,
Seni sığdırmak satırlarıma,
Zor be UZUN SAÇLI ADAM !
Hem de çok zor...
Seni hiç unutmayacağız!

(SEVGİLİ BARIŞ MANÇOYA İTHAFTIR.)