Nerede gönlü yansa şairin
Kalp acısıyla düşünür, yazar kendi halin
Taşar gönül deminden kelimeler
Kaleme eş olur dökülür hazineden
Şiir yalan söylemez kalpte erimeden..

İç aleminde neler gizli
Gece gibi karanlık, bazen hisli
Kalpte dağılmaz anlatamadığın duyguların sisli.
İfade edemediklerimin çizme üzerini.
Şiirler yalan söylemez, duyguların eseri...

Senin olmadığın anlarda bile,
Kalem gönülden aktı söyledi kağıda dile
Gözlerin dolup ağladığında hep düştün dibe.
Yağmur ortak oldu yağdı, feryat ettin gönlüme
Şiirler yalan söylemez, şimşek olup girme sakın ömrüme...

Kader yolunda kaderi çizen biziz.
Önce biz oluruz yolculukta iner birimiz.
İklimlerdir duygular sorar hep biz kimiz.
Şiirler yalan söylemez oluruz bir an kalpsiz

İnsan bazen değişmek arınmak ister.
Sorgulamakla başlar, kilitleri açmak
İçeri girmekle gönlü işler.
Duygular ansızın değişir gelgitlerle biter
Şiirler yalan söylemez, duygularda yiter...

İnsanları sevdim, Yaradandan ötürü. Gönül defterime herkesi almadım olmadım bölücü.
Kırmadım, kırıldım deneyim kazandım
Ne olacağım diyerek hayata bağlandım
Şiirler yalan söylemez ben kainat kitabına hep hayrandım.
(İnsanda bir kainat değil mi
O kadar farklı duygularda olan sayfaları okumak insanı insan yapan erdem)
MERYEM KARAPINAR