yağmur ışıltısı bakışlarını ararım duvarda bile
yaz içinde yaz düşleri kurarım
sokağa inip önce çöp tenekesinin kapağını kapatmalı
ama
eski bir ağıtta debelenir bacaklarım


dar merdivenleri soluksuz inip
gece düşlerini tutsaklıktan kurtarmalı
topuğa girecek dikenleri atmalı
bir balyoz değin yazsız yaz omuzuma biniyor
sen gülümsemeyince kapıma kilit asılıyor
bütün temmuz belimde ateş
utangaç sevda adımı arsız ışığını serpmiyor bulutuma
kedi eniğini sevgili edinenler gibi


otura kalıyorum ama istemiyorum
nem kapsın evrenimde bulutlar yağsın
kendime kapandım iyice, kapalı hava
makineleşmiş insan elinde çekiç, tak tak sesleri
iliklerime işliyor yaz olmayan yaz
sensizliğin kilidi

kükremiş bir damla kanla silkinir damarlarım
yüz kolum olmalı seni sevmeye
çünkü günler dar
yarım


yüreğimin serin rüzgârda yeleleri
yüz elim olmalı yaşamaya
kim uzansa
dikenli telde elleri

avuçlarımdan ağarır tanyeri!..


24. 08. 2012 / Nazik Gülünay