18
Yorum
52
Beğeni
0,0
Puan
460
Okunma

bir kilo domates alamayan kadını ve
ölü seni düşünmekten kurtulsam
yine camı buğulandırıp
kız resimleri yapsam parmağımla
sonra dönüp dışarıya baksam biraz
yoldan geçenlere, parkta oturanlara
derin nefes alıyorum çık git diye içimden
önce kiminle yaşamışsan oraya git
kimi seveceksen sev, kime üzüleceksen üzül
gözlerimin önünden sil çocuksu bakışını
git köprümden ileriye, gönlünce değiş
kaşlarını çat, geniş alnını kırıştır
yarım kilo domates alabilir miyim diyen kadını
unutsam ben de, bir rahat gezsem, uyusam
üzülüp durmasam bu hayatın düzensizliğine
sarayları es geçip baksam gecekondulara
içim daha da kararır bilirim
çıplak ayak çocukları gördükçe
büyük pencereler ararım
küçültülen insanlığa..
05. 11. 2021 / Nazik Gülünay