1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
489
Okunma
Ufak bir bahçeden
Sarkıyor sarmaşıklar içinde kamalarla
İnce bir çizgi çekiliyor önüme
Dönüyorum bir kaç kez
Tekrar ve tekrar aynı zamanda
Ölüyor ciğer parem sonsuzluğa
Açılan kapılardan bakarak gözleri
Kül olurdu sessizliği suyunda
İçti sessizliği tekrar tekrar uyandı
Ateşi söndü göz göze göreydi
Unutur muydu hiç kamaları
Ölüyordu gözleri gözlerinden ırmaklarla
Şayet etti ki ölmeyi salınarak bahçesinden
Kamalar içinden tekrar süzülmeyi
5.0
100% (1)