umutların tükendiği anlar .. sıradan bir gece
Oturmuş sahilde bakarken öylece..
iskeleye yanaşan vapurun sesi nahoş
alıp götürcek uzaklara belli
narkoz misali iki dube rakı edasında deniz kokusu.. kapat diyor gözlerini..

ısrarcı bir kaç akşamcı kuş refakatçi kalmış ..hasta muamelesinde
düştü düşecek kafa ...dalarken uzaklara karanlık ufuklarda..
neyseki omuz desteğinde.

bir yıldız kayar aniden ..akla düşersin ..
denizin kuşun çabası boş değil
gülüşünde yansıyınca dalgalara
ertelenir bitmeler umutlarda..

taa ki
sıradaki tükenmeler yolu düşene dek sahillere
kısır döngü yıldızların kayması ..her seferinde yeniden
hani var ya
şu sönmeyen ateşi hayallerin
tatlı bir esinti bile canlandırmaya meyilli kor’unu
afrodizyak şarkılar hep var akşamcı kuşlardan
uzanınca çimlere alınca deniz kokusunu
dağlara taşlara yazmaya ne gerek
değilmiki narkozda bedava..

desene
bitmelere zorlamak aptalca belkide..
yoksa katıksız sahile çıktığını bilirken yolların istanbulda
büyüdüğünü sanıp av olma zamanı geldi diyen balığın
oltaya saldırması misali
yolara düşmek..
bir çelişki daha takılmışken oltaya
gelip gitmeler ..
yeşerip solmalar ..
aevlenip sönmeler ..
anlamsız çırpınışlar .. umutlarda..
gün doğmakda yine usulca
hayatsa çağırıyor
iki damla yaşla..uykusuz aşiyan sabahında...