5
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
591
Okunma

Bak gülüm
Tüm mektuplarımı roman yaptım
Şiirler yazdım yokluğuna.
Yağmurlara arkadaş oldu göz yaşlarım
Denizin ak köpüklerinde kayboldum.
Gözlerime otağ kurdu mor bulutlar...
İşte gülüm
Yeşil Fırat’ın serinliğini getirdim
Kalbimden kalbine umut diye.
Anılarımızı sana sundum bir masal diye
Say ki ; mas mavi masalmış bu hayat.
Mavi güller derdim gönül bahçemizden
Gönlüm yaralı,sararmısın ellerinden.
Ah gülüm
Gönlümden gönlüne bir sevda köprüsü kurdum
Sensizliğin siyah gecelerinde
Gözlerime yükledim sağanakları
Sana betikler yazdım Leyla’nın dilinden ...
Bu akşam pulladım mektuplarını son kez
Beyaz bir güvercin kondu pencereme
, umutlandım
Tulu vakti dua ettim kavuşmamız için Tanrı’ma.
Ver elini gülüm
Bırakma beni karanlığımda, sana sığınıyorum.
Bir sözün vardı hala unutamadığım ;
Yoksa boyun eğdiren insana, sonsuz aşk mı ?
Acaba aşkı yaratan ; o erişilmez mucize mi ?
Var olduğumuz halde , bilmeyiz varlığımız nerden
O derin sevgi gene benliğimizi sorgulamakta ...
O sonsuzlukta bir mektup ...
Kalbime akmakta ...
Hep son derken mektubum
Kalbim seninle sonsuzluğa uzanmakta ...
Aygün Deniz 28.10.2021
5.0
100% (15)