Gülmek mi ?
Her gülüşüme ayrı ayrı düğüm atılır.
Çaresiz bekleyişlerde tutsak yüreğim
Anlayın ki yalnızım içim hep yaralıdır
Kapatıp gözlerimi yaşlarımı yollarım sessizce.

Bağırsam duyulmaz sesim , içimde bir isyan
Yaşamın zevki vurmuyor artık gözlerime.
Ayrılık zamanını yazıyor kalemim ...
Karanlık tünellerde ararım, seni bulamam.
Sessizce ağlar, yaşlarımı saklarım.

Üzerimden eksilmez kar bakışlı akşamlar
Alışamadım, değişmeyen hep aynı zamana.
Gel ; Güneş’im ol ısınsın donmuş ellerim
Çıkar beni karanlıklardan, ışığım ol
Bitsin bu göz yaşları, gülümse umut rengi.

Boğuluyorum ; tüm evren tutuklu bende
Bağ bozumuydu üzüm gözlüm biz vedalaşmıştık.
O gün gönlüme kapkara bir hüzün çökmüştü ...
Gözlerin var bu satırlarda, ellerin var
Ne zaman biter ayrılıklar bilmiyorum
Tüm şarkılar seni anlatır, sensizliğimi ...

Avutmuyor artık beni şiirler
Kızıla büründü sensiz
Tüm mevsimlerim.
Sesin kulaklarımda yankılanıyor ...
Satırlara seni yazıp, resmini çiziyorum
İçimin karanlık sayfalarına
İsmini mavi kuşa ezberlettim ...
O da çağırıyor her gün
Özlemler içinde.
Sen geldiğinde ben ; üç gün yalnız
Su ile kuru ekmek yiyeceğim bil.
*

Aygün Deniz 21.10.2021