Ben kadınım...
Yüreğimde sevilmeyen çocuk kalbi taşıyorum..
Sıcacık bir kucak,şefkatli kollar umut ediyorum..
Yorgun, halsiz, titrek bedenimle üşüyorum..
Korkuyorum..
Yalnızım, kimsesizim, etrafa hep ürkek bakıyorum !!

Ben kadınım...
Gözlerim kanlı, avuç içlerime doldurdum gözyaşlarımı..
Bir ben duydum, gökyüzünde yankılanan çığlıklarımı..
Kapım hiç çalınmadı ,soran olmadı halimi hatrımı..
İnsandım..
Güvendim , gücendim, kimse anlamadı kırıldığımı !!

Ben kadınım..
Aldatıldım, susturuldum, suskun bırakıldım..
Kollarım, ayaklarım bağlı, şiddete maruz kaldım..
Önce taciz edildim, sonra tecavüze uğradım..
Ben kadınım..
Kor ateşe atıldım, kezzap dökülüp yakıldım !!

Ben kadınım! Ben Özgecan ASLANIM...
Ben anneyim! Ben Emine BULUTUM...
Ben eşim! Ben Büşra YABAŞKULUM...
Ben sevgiliyim! Ben Pınar GÜLTEKİNİM...
BEN DE İNSANIM !!!
Sükût’u YâR