✎ ÜVEYİK KUŞU

Kanadi yaralı bir üveyik kuşuyum, şu zelalet dünyada..
Bir âşk bildiğim var benimle, beni hiç bırakmayan..
Ellerimden tutan..
Gönlümü gülşen ile donatan..
Huzura ulaştıran...

Bir pencere kenarında iyileşmeyi bekliyorum..
Gözlerim şule ile bakarken etrafa, umutla doluyorum..
Belki ucamiyorum ama gökte süzülerek ebediyete ulaşacağımı hissediyorum..

Bak yine yağmur yağıyor,bereket toprakla buluşuyor..
İslaniyorum..
İslandikca yaralarım iyileşiyor..
Sanki bir görünmeyen göz, bir görünmeyen el yaralarımı sarıyor..

Günler,haftaları, haftalar, ayları kovaliyor..
Sonunda beklediğim an geliyor..
Hafifçe kanat çırpıyorum..
Göğe süzülerek uzanıyorum..
Uçuyor, uçuyor uçuyorum...

Hakikatin var olduğunu bilmenin şuuruyla bütün kötülüklerden münezzehim...
Benim dünyam arz-ı Beyza..
Rahmet yağmurları sığınırken toprağa..
El Kuddûs!
Sana sığındım,
Sana sığınırım ben yalnizca.. Şiirlerde Buluşalım
Sükût’u YâR ✍🏻