1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
332
Okunma
Kara bir gölgeydi sanki
Köşemden sarkan
Ateşler içinde korkarak
Korkarak bakıyordu yatağından
Gün ışığını ararcasına
Son gördüğü renkle
Son duyduğu seslerle
Korkarak bakıyordu gözleri
Ayrılığın habercisi gibiydi
Geride kalanlarınsa
İlk sözü ilk hareketi
Belki birbirimizden uzak bir ölümdü
Haberlerse çığlıklarla gelicek
Yahut salkım salkım gözyaşlarıyla
İma edip yalnızlığına
Hatıralarla bırakıp gidicekler
Yine kalanlarsa karışacak
Bir avuç kalabalığa
Uçup gidicek hasretli bir vedayla
Kara bir sayfalar arasından
5.0
100% (3)