En güzelde herkesi birleştiren, herkesin kendinden  birşeyler bulduğu, herkesin gözünden ziyade ruhuna fısıldayan, atmosferi renkli ve özel bir şair ve şiiri.

"Henüz tüm yönlerine aşina olmadığımız bir çocuktur aslında şiir." Şeklen devasa boyutlara gelse de özünde çocuk kalmaya devam ediyor hep.

Mazinin çeşmesinden yudumladığı suyun tazeliğidir bazen. Bazen de sürekli olarak geriye doğru işleyen bir zaman diliminde saatlere takılıp kalmaktır. 

Bazen bir isyan güzellemesi 
bazen de korkunun bir aynası..


Tek umudu iyi bir hayata yelken açmak, yeni yeni keşfettiği rüzgârların kendisini bıraktığı yerleri yurt edinmektir.
Bu da şair için  huzur veren bir rayihaya dönüşecektir sonunda. Sonra sokulduğu yeri yavaş tavaş terk edecektir güneş.Sancılar yerini yeni baharlara/ yeni hayatlara yeni bir merhabaya bırakacak, 

İşte burası ..
İşte burası "benim dünyam" diyecek.
Her şairin hayâlini süsleyen, zihnindeki tasavvur edilen dünya.


Geçmişle bugün arasında sıkışıp kalan değer yargıları, kırılmalar, bazı olumsuzluklardan müteşekkil yaşantılar kelimeler vasıtasıyla şairinin kendi dil anlayışı içinde duygusal bir çerveye oturtuluyor.


Görsellik, sessel düzeyler, söz dizilimleri gibi birçok katman imgeleme yardımıyla soyutluluğunu görüntüye çevirerek niteliksel edinimlerle birlikte şeklini tamamlıyor

ve nezih bir eser olarak yerini alıyor şiir.

Tebrikle
Tebessümle.