Sana şiirler yazmak gelse de içimden,
Kalemim ruhum kadar kırgın,
Kızgınım belki de kendime,
Açmasaydım keşke yüreğimi, yüreğine
Pişmanlıksa evet pişmanım,
Safça inanmamalıydım,
Öyle her dediğine..
Farklısın sandım,
Farkını farkettiğini sandım,
Farkını sana yansıttım..
Yansıtmamış olmayı isterdim..
Neden değer verilince insanlar,
Kıymet bilmez..
Gönül öyle her önüne geleni sevemez,
Gönül saflık, masumiyet ister,
Çıkar gözetmek olmaz sevgide..
Hiçken de sevebilmelisin,
Sevdiğini..
Hiçbir şeyken de..
Sadece ondan bir tane olduğu için
Sevmeli insan sevdiğini..
Onun ruhunu görebilmeli..
Hesap kitap gözetmemeli..
Tek derdi, onunla olabilmek olmalı..
Gözünü gönlünü kapayabilmeli,
Dünyalıklara..
Kalmamıştır belki de, bu tür bir sevda..
Hata bende olmalı..
Ben sevdim mi, farklı bakarım insana..
Çünkü sevmenin ne olduğunu iyi bilirim..
Karşılığı her zaman nankörlük olsa da..

Şiir: Gönül Çeşli
07.10.2021