Gül de-de gülelim bayım
Ağlamayı çorak topraklarda öğrendik
Gıizledik yırtık çorablarımızı
Kırık dökük lambalardan
Çamurlu yollardan.
Tahtalardan tanklarımız
Uçurtmalar dan ucakkarımız vardı
Denizi hiç görmezdik biz
Gemilerimiz vardı kağıttan
Göllerimiz vardı yağmur sularından.
Çalınan yıllardan
Düşlerimiz vardı potinli dubaralı
Teneke kumbaralı
gülüşlerim vardı
On iki Eylül numaralı.
Gül de-de gülelim bayım
Çoban başbakanlar kufürzade liderler
Tarumar olan yılların arkasında
kamyonların ardına aşk yazardık biz bayım..
Aylar bezgin günler yorgun
Özgürlük darağacında bir tekmelik
Belimizde zincir dilimizde marş
Kimimiz Kurt kimimiz sansar
Kime yarandık bilemedik.

Gül de-de gülelim bayım
Yaş elli yedi olunca sarar oldu filim baştan
Düştükçe omuzlar
çekilir olduk yarıştan..

Gül de-de bayım gülelim
Çekilmeden kızağa
Bu günde bitti iştima bu günde bitti sayım
Mezardan Mozart çalar
monoroza okurum size...
Gülmek yakışır bu ülkeye