Kalp toprağı kurumuş,
Gönül ibresi bozulmuş
Hakikat perdesi yok olmuş
Hasret dili mi? konuşmuş.
Kurak gönüllerde...



Gözler görmez hakikati,
Acılar çekilmez, doldu miladı.
İnsan çilesiz mi? ömür geçirecek.
Ve nasıl nasa erecek
Kurak gönüllerde...


Hayat imtihan!
Gel çile çek kazan,
Öyle yok hemen isyanda bayrak açan.
Köprüler kur cananla can
Kurak gönüllerde...




Yağmur ağır bulutlara kalmış gebe.
Özlem dolu caddelere solurken gece.
Gözlerden yaş süzülmez, dilde ne hece.
Eller açılmaz mı? semaya dön bir dene
Kurak gönüllerde...



Artık yeşermez, geleceğe fidan.
Diken, gülü aratır her an.
Şarkıların bestesinde ötelere uzanan.
Nağme ve notalarla eksiktir yaşanan.
Kurak gönüllerde...



Sevgisiz kalmış kucaklar,
Tütmez artık ocaklar.
Takvimlerdeki yapraklar
Düşman olur saatler
Kurak gönüllerde...


Tefekküre dalamayıp boş geçiren.
Manay-ı alemi bilmeyen.
İrfan meclisinde gönlünü açmayan.
Semanın rahmetini almayan.
Yeşermez kurak gönüllerde...