5
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
986
Okunma

Bir garip yolcuydu bağrında sancı
Kuşlara adresi sordu yürüdü
Titrek gözlerinde belliydi acı
Rüzgârı eliyle yardı yürüdü
Üstünde rengini yitirmiş kazak
Alnında çizgiler ağarmış şakak
Solmuş çehresinde kıvrıktı dudak
Gölgeyi peşinden sürdü yürüdü
Yürürken gölgesi darılıyordu
Sanki bir meçhule sarılıyordu
Adımlar gittikçe yoruluyordu
Bakarken hayâller kurdu yürüdü
Yorgun dizlerine kızar gibiydi
Sükûtla destanlar yazar gibiydi
Yüreği kabarmış Hazar gibiydi
Kendine kendini sordu yürüdü
Hasretin yükünden eziliyordu
Çilesi hâlinden seziliyordu
Üzülüyordu o üzülüyordu
Elini başına vurdu yürüdü
Takâti bitince kıvrıldı yere
Titredi sarsıldı bir hayli süre
Ozan Makberî’yi saldı kedere
En son akıbeti gördü yürüdü
_________Makberî