Çaresizliğin etrafında oyalanmayı
Kararsızlığın yok olmasından yana hemfikirim kasımdan yana

Beni sorarsan
Kasımlardayım
İşim gücüm yok
Sarılıyorum yatak döşek
Miskinliğime

Kasım’ın bahçelerinde buluşup
Tutuşyuruyorum el ele alevleri
Güneşi yakan ışıltılı bakışlarımızdan
Korur, korursa aşkının merhemi

Sabahı karşılarken
Elinde tüfeği ile aralık
Bir avuç dolusu hımbıllığın tohumunu
Serpiyor üzerimize aşk

Sadece bu kasımda
Şikayetsiz ve çaresiz kalarak
Çöküyor vedanın sisi bahçelere

Sadece on bir aya mı
Kasım kadınına da yakışır
Gamzeli yüreği ile pembe yanaklı aşk
Kırmızı dudaklı tutku
Basar hoyratça fütursuzca
Eteklerindeki ziline

Bana sevmem deme
Sende seversin dilin boşboğazlıklarını
Sus söyletme beni
Bende görüyorum işte
Senin gibi net her şeyi
Kasımın bahçelerinde
Aşk’ın Bekleyişlerini

Senem kula Erdem