Kim vazgeçirdi seni
Aşkın bağrından adalet ateşi?
Gözlerini dört aça -aça yürürken ;
Kim çevirdi seni yolundan?

Hakkını, mantığının kalabalıklaşan suallerinden
Kim sorgulamadan şikayet etti seni
Gelecek zamanlara…

Söz verdim dedim ya;
Bir daha siyasetinden bahsetmeyeceğim,
Ne güzel hatıralarımız olacak seninle Ankara
Kendi bildiklerimi sana katıp,
Kocaman bir buse konduracağım
Kapalı buğulanmış camlarına..

Özgür bırakacağım seni haberin olsun
Dilediğince öp;
Öpebildiğince çay bardaklarını
Hazır yakalamışken saçlarını da
Tarama bırak, öyle kalsın

Bak !
epeyce aşmışım senin aşamadığın
Alaka arayışlarını..
Benim de, sana karşı bir silahım var artık
Unutma yakarım!
Güneşin doğurduğu kız çocuğuyum ben,
Beni kendi yanında mutlu bırak
Anımsa yalnızlığında ,Şen şakraklığımla
Alma biletimi Ankara , uzak diyarlara ..

Gözlerini kırparak,
Gülümseyişlerinle savun masum zaaflarını
Hadi hemen de kızma öyle..!
Masal, uzatmadan ipin ucunu,
Kim yakalamış; kim tırmanmış ki
Fasulye ile göklere?

Yine döndün değil mi
Kendi mısralarının meclisine
Kendinle birlikte beni de
tak koluna götür Ankara
Aklının ermediği,
Yüreğinin özlediği yere

Senem Erdem