10
Yorum
4
Beğeni
4,7
Puan
2021
Okunma
Umutsuz beklerken yol kenarında,
Bir dilber yanımda durdu nedense.
Acılar gizlenmiş göz pınarında,
Bağrında bir sızı vardı nedense.
Oturup yanımda saçını ördü,
Mah cemali sanki ayın on dördü,
Sinemde kanayan yarayı gördü,
Hem ağladı hem de sardı nedense,
Dedi, “Geldim işte, benim Gülnihal”
Dedim gül açar mı yapraksız bir dal?
Dedi, “Nedir söyle sendeki bu hal?”
Çok çetin sualler sordu nedense.
Derin bir ah çekti, yüzüme baktı,
Köz koydu bağrıma sinemi yaktı,
Gam yüklü heybeme bir şey bıraktı,
Saati mahşere kurdu nedense.
Dedi, “Ne olursun sus bir şey deme”
Bu yara onulmaz gerek yok eme,
Diz çökerek nişan aldı gölgeme,
Namluya kurşunu sürdü nedense.
Fikret CENGİZ
5.0
92% (12)
1.0
8% (1)
Cevap Yaz
