Nikah kıydım geceye yokluğunu gizlesin,
Ben nasıl özlüyorsam, o gündüzü özlesin.

Hiçbir şey yapmasa da şu zavallı karanlık,
Yerine şerefe der yokluğunda bir anlık.

Doğmasın güneş artık olmadığın sabaha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha.

Saymadım meyhaneci kaç şişe devirmiştir,
Kaç kurdu şu illet aşk kuzuya çevirmiştir.

Gülüşüne susuzum, dudağınaysa açım,
Sensiz yaşayamam ki; ben sevgine muhtacım.

Doğmasın güneş artık olmadığın sabaha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha.

Olmadığın hayatı yaşarım sanıyorsun,
İnanki güzel yarim yine aldanıyorsun.

Bir bilsen gönül dünyam nasıl yıkık, tarümar,
Dört yanımda hatıran, her sokakta anın var.

Doğmasın güneş artık olmadığın sabaha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha.

Ne hayaller kurmuştum senli bir hayat için,
Vicdanına ne oldu, sızlamaz mı hiç için?

Ben şimdi o yerlere sensiz mi gideceğim?
Seni sordu papatyan, ona ne diyeceğim?

Doğmasın güneş artık olmadığın sabaha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha.

Belki özlemişsindir bilirim ben huyunu,
Sevginden mahrum kalmış şu bükülmüş boyunu…

Avuçlarım boş kaldı, sensizken terlemiyor,
Gözüme haller oldu, gayrı söz dinlemiyor.

Doğmasın güneş artık olmadığın sabaha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha.

Hasretin yıktı geçti artık boyumu aştı,
Yokluğuna isyanım gökyünüze ulaştı.

Yaşadığın dünyada sensiz nefes nasıl zor,
Zehir bile bal gülüm acıyı kalbime sor.

Doğmasın güneş artık olmadığın sabaha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha.

Elveda der gidenler sen bir veda etmedin,
Geride bıraktığın enkazı düşünmedin.

Her duyduğun selada bekle artık ismimi,
İsimsiz mezara koy öldürdüğün cismimi.

Doğmasın güneş artık olmadığın sabaha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha,
Her gece içiyorum şerefine bir daha...