Beni bu kör kuyulardan alıp ta annem
Başka diyarlara atamazmısın.
Seni ölesiye özlediğim başımı
Bağrına basıpta teselli edemezmisin
İçimde özleminle , hep karanlıklardayım.
Aylar bile artık aldırmıyor bak
Akan şu gözlerimin seline
Ayrılık acısı yaralar açtı anne
Kıyamadığın tenime ...

Bu ayrılığa nasıl çare bulunur anne
Her yönden bak umutlarım tükendi.
Meğer hatırıma gelmeyen neler ; bak başıma geldi.
Her rüyam beni sana getirir sanırım
Hayalimdeki yüzünü özlerimde ağlarım
Başımda esen şu ayrılık rüzgarlarını
Ellerinle kovamazmısın anne ...

Geceler geçmiyor sanki bir asır
Gündüzlerim aynı yıl olmuş anne.
Bana bu karanlık kuyuları unutturacak
Ellerini uzat , dualarını gönder anne ...
Meğer düzenimize uğursuz bir baykuş konmuş
O şevkatli ellerinle kovamazmısın anne !
Rüyalarımda bana gelemezmisin anne !

Anlatsam denizler dolusu kederlerim var
Bir gurbet ki ; karanlıktan zındanlara
Ellerim titriyor , hayır, yüreğim anne ...
Artık kırıldı kalemim yazamıyorum.
Kırılan yüreğimi onar gel anne !

Bana diyorlarmış :’suçludur ’ anne
Canımı adadım ben bu Vatana
Ne suçum var , korkuluyum sanma
Tek korkum karanlıkta uyumak artık ama
Senin dualarınla siperdir bana
Öptüm öptüm ellerini dün yine rüyamda ...
*
Aygün Deniz 14.Eylül.2021