KÜL BAKIŞLIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ol-cihanım-sın;
Sadece sema yetmez seni tarife! Gül yüzün teşrifiyle Olur dünya bayrama arife (( Ay )) " SEN(SİZ)LİK " I. Üşümüşlüğün resmini çiziyorum Boş bulduğum her duvara! Adımla birlikte koca harflerle Boş bulunmuşluğumun faturası çok ağır! Dilime yasakladığın sözcüklerle bağırıyorum Avaz avaz bir samimiyetle! Korkum ölümden değil, bilirsin! Sensizlikten, kül bakışlım! Hırçın göğümün ay-yüzlü kızı Dudağımda yıllanmış bir türkü, Kafa tutuyorum geçmiş-in kurşuni izlerine Ziyan, zebil düşlerin figanları kulaklarımda, Sensizliğin gergefinde düştüğüm uçurumlarda Çürüyor tenim, avuçlarımda sevi çığlıkları ! Ayrılık; Ömrümün bütün çağlarını Haraç mezat topladığı dargınlıklarla Hibe ediyor ıssız vakitlerde ay-sız gecelere Yine de korkum ölümden değil, bilirsin! Sensizlikten kül bakışlım! II. Dağ kokusu değildir genzimi yakan bu sancı, Sicili bozuktur geç kalmış her düşün! Bilirim, bu hissiz söylencelerin dili, Kömür karası gecelerin münzevi ağıtlarıdır. Aşk-sızlığın bulvarlarda sergilendiği Bu hırçın ve acımasız çağda Ayrı şehirlerde öksüz bir şiir/iz şimdi! Tütün sarısı düşlerin hasat mevsimidir! Kahırla dizini sıktığın zamanların Hışırtıları ve hıçkırıkları bölüyor uykularımı. Kirpiklerim dökülürken ay’ın şavkında Bir haberdi gönül ahvalinden! Ayan-ı Sabite’ye çarpılsın yalansa dilim Sevinçli gecelerin kırlangıçları Yine de hâlâ hararetle küskün Konmuyor artık yaşlı incir ağaçlarına! Ayaz vurmuş kirpiklerin karasına, belli! Tel tel soğuğu zihnimize çakılıyor. Çatladı çatlayacak olan sabır taşı Ben sensiz, sen bensizken Çıksın yörüngesinden gök ne fark eder! Sen ve ben ağlamıyorsa biz’e kim yanar! Sancılar içinde gebeyken sevdana, Sende çığlığım firkât-e sarmalanıyor! Bu ne yaman ikilem! Korkum ölümden değil, bilirsin! Sensizlikten kül bakışlım! III. Gözlerinin toprağı cenazemi örtüyor. Saçlarına uzak ellerimin buzul yangınlarında Hayalin ırmak boyları çiçekleniyor! Biliyorum, sızımı duydukça düşüyor yüzün! Dara düşecek olsa avutursun dizlerinde İnfaz ediliyor can’ım sevda perhizlerinde Ben nasıl korkarım sende ölmekten, bilirsin! Kaç kez sağıldım kanlı göz pınarlarımdan, Kurudu damarda kanım, kurudu iliğim, Toz bulutların kara, kırılgan, Kemiklerini çatlatıyor lacivert göğün Korkum ölümden değil, bilirsin! Sensizlikten kül bakışlım! Bilindik bir türkünün ezgisi dudaklarımda Ve ezberimde en sevdiğin şiir, Arşınlıyorum şehrin izbe sokaklarını. Mucize satıyorum aşkı soranlara! Sana gelişlerimi uzatsa da bileklerindeki sitem! Tabanlarımın sızısında cennetin ala rengi, Suyu ikiye ayıran Musa tevekküllüyle Arşınlıyorum vuslat’ın dikenli yollarını. Dar uçurumlarımın çiçeği ! Gözlerinin içine düşmek vardı şimdi Yüreğinin en dibine usul usul. Dizlerinde ölmek vardı şimdi Avuçlarından serin s-u içer gibi. Korkum ölümden değil, bilirsin! Sensizlikten kül bakışlım! Öldüreceksen de gel, sarıl sen öldür Omzuma düşen tek damla gözyaşınla! ___________________________________ Eser Adı: KÜL BAKIŞLIM ® Yüreğin tasarruf hakkı, Sevda’ma aittir.® Han AKÇADAĞ ____________________________________ |