Kim yükledi bilemediğim bu ıstırapları gözlerime
Esir alınan Güneş renkleri, nerede şimdi.
Gök gürültülü yağmurların ardından
O özlediğim toprak kokusu, çamların sesi
Ve renkleri ile hayaller kurduğum ebem kuşakları
Bir masal gibi geçen zamanda
Hatırlar mı sın bilemezdik dönen çarkı ve kötülükleri !

Mevsimler geçerken ; zaman alıp götürürken tek tek saçımı
Korkular nöbet tutar, korku nedir bilmeyen yüreğimde.
Bir külçe gibi karanlıklar çöker sabahlarıma
İnsafsız bir el sıkar boğazımı , sen yoksan eğer.
Bu gece ; Alev alev sen dolaştın damarlarımda
Adını bilemediğim bir şarkıda ağladım yine
Neredeydin şimdi , neden yoksun yanımda ...

Bir zamanlar çocuktum, mutluydum mutluyduk
Şiir gibi geçerdi , bir kuş gibiydi içim .
Şimdi kap karanlık şiirler yazıyorum
Umutlarsa takvim yaprağında asılı
Belki yarın, belki de birazdan çalar kapı
Kullaklarım hep seste, sen geleceksin diye
Gel hadi yalnızlığa tutsak olmasın yüreğim !..

Fırtınalar esti içimde yıllar yılı
Yıllar yılı Güneş doğmadı dünyama.
Unuttu gülmeyi dudaklarım
Yaşamak neydi unuttum !
Geceyi gündüzü mevsimleri unuttum.
Her şeyi unutan bu kalbim
Bir seni unutmadı ...

Her şeye rağmen içimde çiçekler açtırdım
Ümitle uyandım sabahlara , seni bekledim.
Ayrılık ağlayan kadının yüreğine
Bir paslı eski çağ kaması gibi saplandı.
O kıyamadığımız aşkımız
Merhametsiz zındanlarda
Zincire vuruldu.
Şimdi o kadın
Ağlıyorsa ;
Mutluluk zamanlarını getirmek için
Göz yaşlarından denizler taşırıyordu ...

Aygün Deniz 4 / Eylül / 2021