acının şehvetindeki yüz
dindir gözlerimi
çizgilerindeki kırıntılar büyük kayboluş
şuramın ayazlı demiri
....



bakışlarındaki rahatlığın alnıma bulutlanan atlası
kaç kuşu birden uçurur
korkunun yemini dikerken
çiğ tanesi izler
gökyüzü susar
gizlerin dumanlı yolu
bana bir uçurum ver
dilimin altında harflerin yaralı belleği
vakit sarmaşığı boşluk







cin bakışlı gözlerin heykel duruşları
gülüşlerim sarkar açlığa
çöl ırmakları geçer unutulmuş mevsimlerden
taşınan pörsük umutlar aşk’a seğirir
sözlerimin arasından seken ışık
kiminin dokunuşlarına yansır
dudağımda karanlık düğüm
en köklü yolculukların
kızıl tenli sessizliği






bıçak yüzlü ayrıntılar
kınıma hüzün biriken düş vakitleri...
ellerimle tararım ölümü
uyandırılmış buğdayları
ve sayıklayan masalları
ki
çocuk telaşlı yüreklerin
kar beyazında siyah
kime değse büyür
kırılır aklım





vurgun saatlerin ağrısında
mor ayazlı sevgiler alaz
sabahlara çıkmaz
tırnakları kesili anılar
soğur üvey masumiyette
kızgın resimler
ürkek ağaçların
kırılgan dallarında
alıngan bir çocuğum ben
kendimi kaybederim herkeste






tut ellerimden
kasvet kesilmiş ufuk
yılkı gölgeleri
yüzümde kara uyku
izini sürüp kırlanğıçların
kaybolalım uzak iklimlere
coşkularımız acıyı tekmelesin
bir kadının ağzında sevda
kan mırıldanır
düşmeden dilimize çığlık
duyulmayan seslerle
gidelim




herşey
bu kentin sokaklarında
kısacık suskunluklarla
dul kalsın
kör kuyulara yürüsün
yalnızlık

tut ellerimden
üstümüzde gün doğumları
bir çobanın yanık kavalında şair elleri
intiharsız hayata serpilelim






.....