ZOR GELDİ

O gelmezse, giderim ben buradan,
Bu aşk, öyle bir aşk değil sıradan,
Gönder onu bana, Yüce Yaradan,
Ayşegülsüz hayat, bana zor geldi!

Ne güzel de geliyordu ansızın,
Onunla canlanır ruhu cansızın,
Çekemedi bizi, biri kansızın,
Güvendiğim dağa, yine kar geldi!

Çok tatlıydı, sohbetine doyulmaz,
Onsuz hayat, yaşanılmış sayılmaz,
Bu ozan da, o gelmeden ayılmaz,
Yalvarıp yakarmak, bana ar geldi!

Tutuldum bir kere, nasıl olduysa,
Gönderin yârimi, vicdan kaldıysa,
Gözlerim bir kere ufka daldıysa,
Demek ki, bu sevda bana zor geldi!

Kalbimin içinde, bir ateş küre,
Yakıp kavuruyor, yerine göre,
Gönül bu, dinlemez, ne yaş, ne töre!
Ayşegülsüz hayat, bana zor geldi!

Hiç etkilenmedim, on iki sene,
Ne yaptıysa, bir çift göz yaptı yine,
Bu kez de liseli kız yaktı yine,
Karanlık dünyama, birden far geldi!

Unutmak, bu defa ömrümü alır!
Tükensem, kalbimde Ayşegül kalır!
Sevdiğin almayan, murat mı alır?
Arif’in payına, yine zar geldi!

Arif GÖLGE
(Anamur, 13 Ekim 2005)