Günümün şiiri olarak seçebilirdim, lakin geç kaldım. Sarnıç’ın şiiri de güzeldi. Hiç tanımasamda güzel şiirleri, daha doğrusu okuduğum ve bana güzel gelen şiiri seçmeye çalışırım, hiç hukukum olmasa da… Bundan öte güne gelseydi inanın çok sevinirdim. Öyle bir söyleşi ki; geldiğimiz topraklardan, geçmişten geleceğe uzanan, sarmal hislerin prangasına vurduran bir şiir.

Şiiriniz tefekkür gerektiren, bir değil birkaç kez okudukça anlamlar yüklenebilen değerde bir şiir. Ve kelime kurguları o kadar güzel ki, pazılın parçaları gibi hepsi yerli yerinde. Öyle yerli yerinde ki Bob Ross’un tuvalindeki gibi harika bir temaşa…

Rahmetli Ali Fuat Başgil: ‘’Gençlerle Başbaşa’’ adlı kitabında en büyük öğüdü ‘’Düşünün ve düşünmekten korkmayın’’ dı. Yüce kitabımızda da en çok bize ‘’akıl erdirmezler mi’’ Diye buyrulmakta. Ne demeliyiz ki;

Söz kısa mana fazla
Niceler saklanmıştır minnacık katre kanda
Her akıl bilir ancak her akıl idrak etmez
minnacık yüreğinde imandan nasip yoksa…

Ancak imanlı bir şairin (belki de şaire affeyleyin) kulağına fısıldanabilirdi bu şiir…

Allah yar ve yardımcınız olsun Selam dua ve en içten saygılarımla…

Bismillah!


Herşey değişiyor..

Yaşam biçimi, alışkanlıklar, ihtiyaçlar hayata dair ne varsa ..

Tabiatımız, düşünseliğimiz, beklentilerimiz ve şiir ..

ve şiire dair söylemler, bakış açıları teknik ve biçimsellik..

Duygunun kokusu, algılamanın rengi ve "her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır" misâli.. her şairin bir şiir içirişi.. "doyduk doyduk elhamdülillah"
....
Ancak bir şey var ki hiç değişmiyor.
O da şairin farklı ve kendine özgü özellikleri..duruş yeri.

ve temas ettiği, değindiği konuların şiire dönüşümünü sağlayan araç ve gereçleri ve işçilik ve perspektif genetiği yapısı.

Şair kelimelerle nasıl bir ahbaplık kurmuşsa eğer, daha ilk dizelerden itibaren mimari yapıtın kimliği kendini ele veriyor.Yani şiirin bir tek o elden çıktığına, bir tek o yürekte çizildiğine
hemen kanaat getiriyor insan.

Şiirin özsuyu ve aroması,

Teknik ve usül farkı ustasının "Tesbih" diye seslendiğini duyar gibiyiz. Evet evet ta kendisi.

Şiirin menüsü sadece şairine özeldir.O'nun gibi yazmak taklitçilikten öteye gidemez.Asıl olanla fotokopisi nasıl bir olmuyorsa şiirde de öyle.Sırıtıp durur yoksa.


"rüzgarlı iklim eteklerinde sevda içimi doyurduğunda
günahla sevaplarım gövdelerinin başlarında
güneşle ay’ı giydiler"

Girizgâhtaki söylem ve söyleme giydirilen biçimsel farklılık yukarıdaki tespitleri bana göre doğrular nitelikte.

Keza devamındakiler de öyle.Her şairin tasarlayabileceği tasvirler değildir bunlar. 

Harcı da, harcı o kıvama getiren malzemeler de diğer unsurlar da alışılmışın dışında ve sıradan olmamakla birlikte,
İllaki ayrı bir ustalığın da gerektiği aşikar bence.

Olsa olsa bu kadar olur şairin şiiriyle hasbihali.Yürek işi bu öylesine değil.

Şairin imgesel dünyasında atılan çığlıkları ruhumuzun yamacında sessel toplolara dönüşüyor.Sesler yankılanıp duruyor durmadan ..

Durmadan kalbimizin raylarından trenler geçiyor.
Acının hükmünü en iyi kim verebilir ki!
Sırtımızda ayaz yemiş çocukların üşümüşlüğü
Yağmurlar alnımızda buğulanıyor!

Hülasa şiir ıslığını duyuruyor, sarsıcı etkisi ile titretiyor, taşkınlığı dalga dalga peşinden sürükletiyor insanı.

Şiire gelince hiç beğenmedim!!
bayıldım :)

Gönülden tebrikler
Tebesümle.