At kaçıyor, it kovalar dostunu.
At da belli, it de belli gördün mü.
İt çiğnemiş kaçan, atın postunu.
At da belli, it de belli gördün mü.

Yalan söyleyene, her gün söverler.
Doğru söyleyeni, zorla döverler.
At ile it izi, karışmış derler.
At da belli it de belli gördün mü.

Düzeni kaybetmiş, kaptan köşkünde.
Tayfalar devralmış, gemi yedinde.
Okyanuslar kükrer, dalga dibinde.
At da belli it de belli gördün mü.

Şair dostum gel sen, lafı kıvırma.
Sözünü söyle gel, dilin savurma.
Yüzünü dön ite, arkan çevirme.
At da belli it de belli gördün mü.

Ne olur ağzımı bozdurma benim.
Orman yandı canım, yanıyor tenin.
Kurdu kuşu yandı, yuvada cenin.
At da belli it de belli gördün mü.

Dünyayı yönetir, üç beş bilgisiz.
Bakan bakar bilmez, işi ilgisiz.
Yüreği acımaz, insan duygusuz.
At da belli it de belli gördün mü.

Bağlamam inliyor, kara düzene.
Küfürüm ona ki, süzüp içene.
Üç beş ağaç deyip, her gün biçene.
At da belli it de belli gördün mü.

Ormanları kimler, yaktı bilmedik.
Alevler ülkemi, sardı görmedik.
İtfaiye susuz, geçti sormadık.
At da belli it de belli gördün mü.

Adım adım adımladı ülkemi.
Sınadılar san ki, benim ilkemi
Her gün büyüttüler benim öfkemi.
At da belli it de belli gördün mü.

Millet ile oyum oyum oynadı.
Har ettiler ateş, kazan kaynadı.
En sonunda zembereğim oynadı.
At da belli it de belli gördün mü.

Aşık ATA’m gel sen, sözün söyleme.
Ülkem harman yeri, acın derleme.
Yanar alevine, yağıp gürleme.
At da belli it de belli gördün mü..

——Haydar ATA—
11.08..2021- Saat:22:30