Öyle bir yürek ki, bende çağlayan.
Ağlarım ardından, sevdam kar etmez.
Yanar pare pare, dağlar harlayan.
Söndürmeye suyum, sevdam kar etmez.

Dağları taşları, yaktı kavurdu.
Yandı anadolu, küle savurdu.
Bütün umutları, yele savurdu.
Söndürmeye geldim, sevdam kar etmez.

Kuşlar yuvasında, yandı kavruldu.
Börtü böcek sustu, güller avundu.
Çınarım köknarım, yandı devrildi.
Yandı ülkem suskun, sevdam kar etmez.

Yemyeşil dağlarım, dağlı köylerim.
Koca adam ağlar, yetiş beylerim.
Doğru bilir dilim, doğru söylerim.
Yeşilim yanıyor , sevdam kar etmez.

Helikopterin yok, uçakta mı yok.
Yangın sardı kapın, bacan da mı yok.
Dedim amma beyim, vicdan damı yok.
Aşığım ülkeme, sevdam kar etmez.

ATA’m kök salmıyor, umut küllere.
Her gün binbir yalan, etsen dillere.
Yandı artık canlar, gelmez dillere.
Küller canver miyor, sevdam kar etmez.

——-Haydar ATA—